პირადი სივრცე ღია ოფისში

დახურული, კაბინეტური ტიპის ოფისები ისტორიას ბარდება და ადგილს ღია ტიპის ოფისებს სრულად უთმობს. 80-იან წლებში აშშ-ში ღია ტიპის ოფისების ნამდვილი ბუმი იყო, რისი ძირითადი მიზეზიც ბიზნესის მიერ მეტი თანამშრომლის ნაკლებ სივრცეში მოთავსების სურვილი გახლდათ. თუმცა ოფისის ღიაობამ, გარდა საოფისე დანახარჯების შემცირებისა, დამატებითი სარგებელიც მოუტანა ბიზნესს – კერძოდ, თანამშრომელთა ეფექტიანობა გაიზრდა.

უდავოა, რომ ღია ტიპის ოფისს ბევრი უპირატესობა აქვს: თანამშრომლებს შორის ბარიერების არ არსებობა ხელს უწყობს მათი ურთიერთობის გაღრმავებას, მათ შორის კომუნიკაცია იოლია, შესაბამისად იოლდება ინფორმაციის გაცვლა, ყალიბდება გუნდები. ღია ტიპის ოფისი ბიზნესის თვალსაზრისითაც ეფექტიანია – გარდა იმისა, რომ ასეთ ოფისს ნაკლები ფართი სჭირდება, ნაკლებია რემონტთან დაკავშირებული ხარჯები, ნაკლებია კომუნალური დანახარჯებიც, სჭირდება ნაკლები ავეჯი და ტექნიკა, რადგან ასეთი ტიპის ოფისში იოლია საერთო სარგებლობის ნივთების – მაგალითად პრინტერის ან კარადის გაზიარება.

თუმცა ღია ტიპის ოფისში მუშაობა ყველასთვის კომფროტული არ არის. აქ ძნელია პირადი სივრცის დაცვა, ეს კი შესაძლოა იმდენად დიდი დისკომფორტის მომტანი იყოს, რომ სამუშაოს შესრულების ხარისხზეც აისახოს. რაოდენ მოხერხებულიც არ უნდა იყოს გუნდის ერთ სივრცეში ყოფნა, ბევრისთვის არ არის სასიამოვნო, როცა მის სატელეფონო საუბარს ყველა უსმენს, ან როცა ყველასთვის ხილვადია, თუ რა ხდება მის მონიტორზე. ღია ტიპის ოფისები ასევე საკმაოდ ხმაურიანია, შესაბამისად ბევრისთვის საქმეზე კონცეტრირება რთულია.

ამ პრობლემების გადაჭრის მიზნით სულ უფრო აქტუალური ხდება სხვადასხვა ტიპის პატარა ოთახები თუ კაბინები, სადაც თანამშრომლებს განმარტოების საშუალება ეძლევათ. ინტერიერის დიზაინერები კი ბევრ საინტერესო გადაწყვეტას ქმნიან ღია ტიპის ოფისებში სიმყუდროვის შექმნის მიზნით. აი რამდენიმე მაგალითი:

მინი ერთ კაციანი კოტეჯები, რომელთა შეერთებით “შეხვედრების კოტეჯის” მოწყობაც კი შეიძლება:

ტელეფონის კაბინები:

ავეჯი მაღალი საზურგეებით, რაც სიმყუდროვის შეგრძნებას ქმნის:

სამუშაო კაფსულები:

თქვენ როგორი ტიპის ოფისში გრძნობთ თავს უფრო კომფორტულად?